حضرت آیت ا.. دستغیب (ره) می فرمودند : روز اول ماه كه مي‏خواستم شهريه طلاب را واريز كنم، پولها را شمردم و متوجه شدم كه يازده هزار و پانصد تومان آن كم است. من در بازار افراد ثروتمند آشنا سراغ نداشتم و اگر هم سراغ مي‏داشتم بنايم بر آن نبود كه از كسي تقاضا كنم. در اتاقم تنها نشسته بودم؛ عرض كردم: خدايا! خودت مي‏داني بنا ندارم به سوي غير تو دست دراز كنم و حال هم اميد و اطمينانم به توست. لحظاتي بيش نگذشت كه درب منزل را زدند. يك نفر براي حساب وجوهاتش آمد و بيست هزارتومان مقدار وجوهات او شد. امّا وقتي پولهايش را شمرد، گفت: آقا! معذرت مي‏خواهم، بيش از اين برايم ميسر نشد. وجه را كه شمردم ديدم يازده هزار و پانصد تومان است. مي‏فرمود: بدانيد! اگر براي خدا گام برداريد، درهاي رزق و رحتمش را به روي شما مي‏گشايد.

كسى ( كه عامل باشد و به خدا توكل كند)، ديگر در كسب و كار خود حريص نخواهد بود. و مال حرام كه بماند كه از مال شبهه ناك هم حذر خواهد نمود و جز براى خدا و به امر خدا؛ نه چیزى خواهد گرفت و نه خواهد بخشید؛ و در اين صورت است كه خدا خود تدبير امور چنين بند ه هایی را بر عهده می گيرد
امام خمینی-ره/اسرار الصلاه/421